- شب زنگی (شَ بِ زَ)
شب گیسوفشان. کنایه از شب تاریک باشد. (انجمن آرا)
معنی شب زنگی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
آب چشمه ای در ظلمات که هرکس از آب آن بیاشامد عمر جاویدان پیدا می کند و هرگز نمی میرد و خضر پیغمبر از آن آب نوشیده است، چشمۀ زندگی، چشمۀ الیاس، چشمۀ نوش، آب حیات، آب بقا، آب خضر، چشمۀ حیات، آب حیوان، چشمۀ خضر، چشمۀ حیوان، نوشاب، ماالحیاة، شربت حیوان، جان افزا، عین الحیات، جان فزا برای مثال معنی آب زندگی و روضۀ ارم / جز طرف جویبار و می خوشگوار چیست (حافظ - ۱۴۸)
(زَ)
لغت نامه دهخدا
ده کوچکی است از دهستان گروه بخش ساردوئیه شهرستان جیرفت. 22 هزارگزی شمال ساردوئیه 8 هزارگزی باختر راه مالرو ساردوئیه به راین. سکنۀ آن 35 تن. (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8)
(چَ زَ)
لغت نامه دهخدا
دهی از بخش زرین آباد شهرستان ایلام که در 6 هزارگزی خاورپهله، کنار راه مالرو دهلران واقع است. کوهستانی و گرمسیر است و 250 تن سکنه دارد. آبش از رود خانه میسنه. محصولش غلات و لبنیات و شغل اهالی زراعت و گله داری است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)
(بِ زِ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
آب حیات. آب خضر. آب زندگانی. آب بقا. ماءالحیات. چشمۀ خضر. چشمۀ زندگی:
با که گویم در همه ده زنده کو
سوی آب زندگی پوینده کو؟
مولوی.
ابر اگر آب زندگی بارد
هرگز از شاخ بید بر نخوری.
سعدی.
نشود آب زندگی ریزان
مگر از دیدۀ سحرخیزان.
اوحدی.
گر ز سوز تشنگی جانت بلب خواهد رسید
از خضر مپذیر منت بهر آب زندگی.
ابن یمین.
معنی ّ آب زندگی و روضۀ ارم
جز طرف جویبار و می خوشگوار چیست ؟
حافظ.
شاهدی از لطف و پاکی رشک آب زندگی.
حافظ
با که گویم در همه ده زنده کو
سوی آب زندگی پوینده کو؟
مولوی.
ابر اگر آب زندگی بارد
هرگز از شاخ بید بر نخوری.
سعدی.
نشود آب زندگی ریزان
مگر از دیدۀ سحرخیزان.
اوحدی.
گر ز سوز تشنگی جانت بلب خواهد رسید
از خضر مپذیر منت بهر آب زندگی.
ابن یمین.
معنی ّ آب زندگی و روضۀ ارم
جز طرف جویبار و می خوشگوار چیست ؟
حافظ.
شاهدی از لطف و پاکی رشک آب زندگی.
حافظ
(بَ زَ)
لغت نامه دهخدا
منسوب به برزنگ و آن شهری است از نواحی اران.
- غلام برزنگی، سیاه برزنگی یا دده برزنگی، با قدی سخت بلندو سبیلهای دراز بی تربیت و بی دانش و مایل بشهوات پست. (یادداشت مؤلف) ، کشت کردن. زراعت کردن:
همه واذیج پر انگور و همه جای عصیر
زانچ برزیدن کنون بر بخورد برزگرا.
شاکر بخاری
- غلام برزنگی، سیاه برزنگی یا دده برزنگی، با قدی سخت بلندو سبیلهای دراز بی تربیت و بی دانش و مایل بشهوات پست. (یادداشت مؤلف) ، کشت کردن. زراعت کردن:
همه واذیج پر انگور و همه جای عصیر
زانچ برزیدن کنون بر بخورد برزگرا.
شاکر بخاری
((~ِ زِ دِ))
فرهنگ فارسی معین
آب زندگانی، گویند چشمه ای است در ظلمت که هر از آن بنوشد عمر جاودان پیدا می کند، اسکندر و خضر به دنبال آن رفتند، خضر از آن آب نوشید و عمر جاودان یافت، آب حیات
سیاه زنگی، سیاه پوست، کاکا سیاه
تیره، سیاه فام، کبود
متضاد: سفیدرنگ
متضاد: سفیدرنگ
زندگی نابسامان و بسیار آشفته
سیاه، سیاه پوستی که رنگ براق پوستش به سیاهی مطلق نزدیک
از محله های قدیمی بابل